Wojna w Wietnamie, czyli jak to chyba było, cz.1

Wojna w Wietnamie to konflikt, który znacie bardzo dobrze z masy amerykańskich filmów. Czy jednak są one obiektywne? Jak być może wiecie, w grudniu 2017r spełniłem jedno z moich wieloletnich marzeń – odwiedziliśmy Wietnam. Dziś opowiem wam o paskudnej wojnie w pięknym kraju, czyli wietnamski konflikt moim okiem.

O ile się nie mylę, to o wojnie wietnamskiej pierwszy raz w życiu usłyszałem w… filmie Rambo – Pierwsza Krew. Pamiętam jak wujek pozwalał mi oglądać ten film, wbrew jasnym zaleceniom Mamy. Niewiele wtedy z tego rozumiałem, poza oczywistym faktem, że Rambo to bohater. Jeżeli widzieliście ten film, to być może pamiętacie pewne, wiele mówiące słowa głównego bohatera:

„Nic nie jest skończone! Nic! Nie da się tego tak po prostu wyłączyć. To nie była moja wojna. To ty mnie o to prosiłeś, nie ja ciebie! I zrobiłem to co musiałem, aby wygrać. Ale ktoś nam po prostu nie pozwolił wygrać. A teraz wracam do świata, w którym nikt mnie nie szanuje, protestują i plują na mnie! Nazywają mordercą dzieci!”

Pomyślałem wtedy, że to cholernie niesprawiedliwe. Przecież to bohater właśnie wraca z wojny i należy mu się splendor, sława, a przynajmniej szacunek. Wiele lat później zrozumiałem, że tak jak życie nie jest biało czarne, tak i udział Amerykanów w wojnie wietnamskiej był daleki od bohaterskiego.

Wojna w Wietnamie – początek.

Zacznijmy jednak od początku całego tego zamieszania. Prawdopodobnie niewiele pamiętacie z lekcji historii, ja właściwie nie pamiętam, abyśmy w ogóle poruszali temat Wietnamu. Może dlatego, że jak zacząłem chodzić do szkoły to na ścianie wisiał jeszcze Orzeł bez korony i nie wypadało o tym mówić…? Jak więc doszło do tej całej awantury? Winnych nie szukajcie w USA, ani też w Azji. Podwaliny pod jeden z najbardziej niedorzecznych konfliktów, dała bowiem Francja. To właśnie jej zapędy kolonizatorskie doprowadziły do walk wyzwoleńczych, które to przerodziły się w konflikt zwany dziś I Wojną Indochińską.

Wietnam tę wojnę wygrał, co jednak doprowadziło do rozłamu w kraju. Jedni chcieli w prawo, drudzy w lewo, czyli jak zwykle. Gdyby tylko zostali przy przekrzykiwaniu i obrzucaniu się inwektywami, to moglibyśmy mówić o normalnym, cywilizowanym cyrku rodem z warszawskiej ulicy Wiejskiej. Wietnamczycy jednak wyciągnęli, co tam akurat pod ręką mieli i zaczęli się nawzajem wyrzynać.

Wojna w Wietnamie – udział USA.

Taka sytuacja nie mogła ujść uwadze Wujka Sama, który to postanowił wprowadzić w Wietnamie demokrację. Jak wszem wiadomo, demokrację najlepiej wprowadza się za pomocą trotylu i napalmu, więc jak pomyśleli tak zrobili. Ale jak usprawiedliwić przed opinią publiczną wysadzenie w powietrze połowy obcego kraju? No jak, jak…? To przecież trik jest znany od tysięcy lat i zawsze skuteczny! Nie wiecie jaki? Podpalenie Reichstagu? Prowokacja Gliwicka? Stary i poczciwy Casus Belli, czyli powód do wypowiedzenia wojny, czy też cytując Kazika: „ci z sąsiedniej wsi zaczęli, myśmy skończyli”. Tak więc nasi poczciwi amerykańce w lipcu 1964 roku podnieśli nagle larum, że nie wiadomo dlaczego i po co, zostali zupełnie bezpodstawnie zaatakowani przez złych Wietnamczyków! A dokładnie ich statek USS Maddox, został ostrzelany „prawdopodobnie” przez komunistów. Całe zdarzenie było cholernie podejrzane, a przyszłość pokazała, że wszystko zostało ustawione przez CIA. Żadnego ataku nie było, ale amerykański Senat dał zielone światło na „wprowadzanie demokracji”.

Jesteś w szoku? Wujek Sam potrafi kłamać? Niemożliwe! To w takim razie odsyłam do lektury, czym była Operacja Northwoods. Przeczytane? To teraz odłóż na chwilkę poprawność polityczną i powiedz, czy ataki na wieże WTC, czegoś ci nie przypominają…?

Wojna w Wietnamie – udział Polaków.

To jest jeden z ciekawszych aspektów tego konfliktu, otóż nasi rodacy brali czynny udział w tej wojnie! I to po obu stronach. Szok? Niedowierzanie? Zacznijmy więc spokojnie. Jak wiadomo w okresie, gdy toczyła się wojna w Wietnamie, Polska była pod „przyjacielską opieką” Związku Radzieckiego. Wiadomo również, że dzięki temu nasz kraj był krainą mlekiem i miodem płynącą. Szkoda tylko, że na kartki…

🔻🔻🔻 Czytaj dalej…